Genellikle 11- 13. gebelik haftası arasında yapılan invaziv bir girişimdir. Kromozom anormallikleri, genetik sendromlar araştırılır, enzim veya DNA analizi yapılır. Bebeğin eşi olan plasentadan örnek alınır. Karın cildinden geçilerek yapılan transabdominal yol tercih edilir. Ultrason eşliğinde amniyosentez iğnesine göre daha kalın bir iğne ile cilde lokal anestezi yapılarak plasentaya girilip villuslardan örnek aspire edilir. İşlem sırasında idrar kesesi boş olmalıdır.
10-11. hafta altında yapılması tırnak ve el,ayak gelişim anomalileri riski nedeniyle önerilmez. İdeal gebelik haftası 11 dir. Daha ileri gebelik haftalarında da yapılabilir.
Avantajı; amniosenteze göre daha erken haftada tanının konulması, terminasyonun yapılması, gebede daha az psikolojik hasar oluşturmasıdır.
Vajinal kanama veya Rh izoimmünizasyonu olanlarda yapılması uygun değildir.
Alınan villüslar anne dokusundan temizlenerek direkt incelenir ve kültüre edilir. 2-3 hafta içinde sonuç alınır.
Plasental hücrelerin laboratuvarda üretilmesinde başarısızlık, anne hücreleri ile bulaşma riski nedeniyle ilave test amniyosentez gerekebilir(%1).
Vajinal kanama, amnion sıvısı gelmesi, enfeksiyon, Rh sensitizasyonu, gebelik kaybı gibi komplikasyonları vardır.
Gebelik kaybı riski amniyosenteze göre biraz fazla olmakla beraber deneyimli kişilerce yapıldığında yaklaşık %1 civarındadır.